Edebiyat

İkiz Aynası

O benim yansımam. Aynamın yeterli ama bir o kadar da eksik görüntüsü… Ne bana benziyor ne de benden ayrımsız. Ama asla… asla benimle bütünleşmiyor. Ansızın gece olunca birden… uykularımı bölüyor. Tıpkı bir zamanlar kalbimi de ortadan ikiye ayırdığı gibi…

Ama artık istemiyorum. Yarım yamalak ve fâni duyguları… Bir başkasında bölünmeyi ya da ayrışmayı bekleyen asal sayılar gibiyiz. Aşk matematiksel bir olgudan ibaret sanıyoruz. Yanılıyoruz. Bırakın da orada hesapsız ve kitapsız kalalım.

Şimdi müsaadenle… gidip bütün aynaları kıracağım. Sen, o ve ötekilerin meçhul girdabından arınma pahasına…

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu