Hikaye

Kara Günlüğüm (3.Bölüm)

3. BÖLÜM
YIL: 22.06.04 YAŞ: 9 YER: OKUL DURUM: 2. DÖNEM KARNE VE ÖZLEM DUYGUSU

Bu gün, farklı bir güne uyanmıştım. Şimdi diyeceksiniz ki ne gibi farklılık olabilir. Şöyle ki.. Bu gün okula kaydımın yapıldığı 1. haftaydı. Ama, işin en kötü yanı daha görüşmeye doyamadığım hem dostlarımdan hemde bir his duyduğum kızdan 3 ay boyunca uzak kalacaktım. Çünkü karne zamanı gelmişti. Dile kolay sadece 3 ay uzak kalacaktım. Ancak bizim zamanımızda birbirimizden haberdar olabileceğimiz. Şimdilerde ki gibi ne bir facebook, ne instagram veya başka bir irtibat plartfomu vardı. Hadi bunları da geçtim bir tane telefonumuz bile yoktu. Sadece bizim zamanımızda Msn dediğimiz o yılların sosyal platformu vardı. Var olmasına vardı da benim adıma kayıtlı bir E-postam bile yoktu. Hani sinanlarla görüşmek belki biraz daha kolay olurdu. Sonuçta sinan bizim evin hemen bir-iki sokak arkasında oturuyordu. Onunla görüşebilme ihtimalim hep yüksekti. Lakin sevdiğim kızla o görüşebilme imkanım bile bana çok uzaktı. Sadece 3 ay. Hepitopu 3 ay dayanmalıydım. Tabi ne kadar mümkün olacaktı onu bile bilmiyordum. Okula herkes sivil gelmiş, bi ben okul kıyafetlerimle gitmiş haldeydim.

Karne günüydü ancak saygı bende her zaman öncelikliydi. Çünkü orası bir okuldu. Benim kafamda o zamanlar öyle çalışıyordu. Çocuğum daha ve henüz bit kadar boyumla neleri düşünüyordum. Ailemin bana bırakacağı en güzel miras bence herkese, herşeye saygılı olmam gerektiğim idi. Kılığım, kıyafetim, duruşum, konuşma şeklim vb hepsi. Hemde hepsinde saygı çerçevesinde haraket etmeliydim. Çünkü ben büyüklerimden bunu öğrendim. Ve onu da elimden geldiğince, gerçekleştirmeye çalışıyorum. Karnelerimizi alma saatimiz gelmişti. Sinan öğretmen, herkesin ismini tek tek sayarak karnelerini verdi. Herkes karnesini aldı. Herkesin ismi sayıldı. Ama bi benim ismim söylenmedi. Bende öğretmenimin yanına gidip, ”Benim karnemi niye vermiyorsunuz” dedim. O da benim karneyi ”Sen, karneni buradan değil. Önceki okulundan gidip alman gerekiyor” dedi. Doğru demişti. Sonuçta ben yıl sonunda geldim. Ne diye karnemi yeni okulumdan almayı istiyorsam. Öğretmenim öyle dedikten sonra karneyi almak için gitmem gerekiyordu. Ama bir yandan da gitmek istemiyordum. Çünkü eski okuluma gidersem, eğer.. Hem kız arkadaşımı 3 ay boyunca göremeyeceğim. Hemde yıl sonu etkinliğine katılma gibi bir şansım olmayacaktı. O gün sırf onun için. Eski okuluma, karnemi almaya gitmemiştim. Amma velakin. Fatma, annesiyle beraber okulda çok fazla durmayıp, programlarını yaptıkları yere gittiler. Onsuz geçecek 3 ayım olacaktı. Ve ben istesem de istemesem de buna bir sürecik alışmam gerekiyordu…

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu