EdebiyatŞiir

Sancılar

Her gecelerim, seni hecelerim tutulmuş aklımın bir köşesinde,

Bir mahkum gibi bekleyişlerim, sonumu bilmeden

Kuşlarla haber yolla gökyüzünü seyredeyim çaresizce

Kana kana içtiğim sen, dökülürken kadehimden.

Arzumun dinmediği şu çorak topraklarımda,

Savuruyorum ardını getiremediğim yalnızlıkları,

Sancıyla uyandım sessiz kaderimin kıvranışlarına

Yeniden yeşerdim sanma, düşmüşüm bir kere aşka.

İlgili Makaleler

2 Yorum

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu