“Artık bana iyi gelen bir şeyler yapmalıyım,” dediğinizde kaç yaşındaydınız? Ben tam olarak hatırlamasam da lise dönemine denk geldiğine eminim. Lise, kimileri için hatırlamak istemeyecek kadar kötü, kimileri için tatlı bir anı olarak kalsa da; benim için her zaman çok güzel arkadaşlıklar edinmemin yanı sıra, kendilerinden bir ömür ışık ve ilham alacağım öğretmenlerimle karşılaşmama vesile olan bir dönemdi.
Kendime yeni yeni itiraf edebildiğim, aslında benimle hiç alakası olmayan bir bölümü okurken bile benim neyi sevdiğimi, neyi istediğimi bana bulduran, yol gösteren, daha sonrasında ise asla desteğini ve sevgisini esirgemeyen hocam Damla Gürsoy’a ithafen…
Öğretmenim; şu an olduğum kişi ve gelecekte olacağım yer için ışığımı sizden alıyorum ve biliyorum ki yetiştirdiğiniz onlarca öğrenci de benimle aynısını düşünüyor, çünkü saçtığınız ışık azımsanmayacak kadar büyük ve muhteşem.
Yazar Buket Uzuner‘in de dediği gibi: “Tek mucize vardır hayatta, o da küçükken iyi bir öğretmene rastlamaktır.”
Diye söz ettiği o mucizenin birinin de benim hayatıma dokunmasından duyduğum övüncü anlatamam. Bu kadar hayati bir konuyu büyük bir heyecan duyarak yapacağım bu işe başlarken, bu konuda bana en çok destek veren ve beni cesaretlendiren size teşekkür ederek başlamak istedim.
Nice uzun yıllar vereceğiniz ilhamlara…
Çokça saygı ile.
