Sen, Yalnızlıklar İçindeki Sen
Ağladığı için derdini anlatamayan, anlatamadığı için daha fazla ağlayan bir çocuksun.
Dinginliğin karıştığı neşeli halin ile ortalıkta dolanıyorsun.
Gamsız olduğunu sanıyorlar oysa sen yıllar önce yüreğini dilsiz olduğuna sandırarak kandırmışsın.
Yalnızsın.
Onca şehri tek başına gezebilecek kadar…
Yalnız ve yürek burkansın.
Kendi içinde inandığın kişiyi dışarıya birini taklit ediyor gibi gösterecek kadar.
Sensin işte. Olduğun tüm halinle.
Ben gece değilim, kendini bana çırılçıplak sunmanı beklemem.
Ama gündüz kadar vefasız da değilim.
İster yaralı ister güçlü
Hangi yüzünü göstermek istiyorsan.
Uzat ellerini.
Uzat ellerini arkadaşım.
İzin verir isen,
Öperim usulca yaralarını.
Sarılırım sıkıca.
Ardından dolarım saçlarımı yaralarına,
Merhem olur umuduyla.
Masallar anlatırım gecenin ıssız vakti,
Sonunu sen belirle.
Saçmalıyorsun. Gücünü kaybediyorsun.
O yüzden,
Uzat ellerini.
Uzat ellerini.