EdebiyatŞiir

Bilir Gibi

Bir akşamüstü serinliğinde seslenişim,
Adımlarım gülüşlere giden yokuşlar.
Sade bir masa boyunca,
Ortada duran mum ışığı alevin.

Nadide gözlerinin ardında beliren sevgi,
Ne büyük meziyet bana.
Sanki alevinden gizlenmek için sana koşmak,
Tutuşmak için ellerine dokunmak gibi.

Ruhum bilir gibi bedenini.
Cadde boyu anı dolup taşar ciğerimden.
Seni bilir gibi lisanım.
Hep senin için sarf edilir sözlerim.

Gecelerin kadar güzel gün yok bana.
Kokun parmak uçlarıma bir pusula.
Bulur diye değer tenin kokuma,
Karışır, yayılır vücuduma.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu