Şiir

Dumandan

Senli sensizlikte yakıyorum mereti
Biri bitmeden ötekini, sıradakini
Bazen durduramıyorum kendimi
Çok çekiyorum içime, parmağım yanana dek
Kokundan mahsur ben var sana yakın
Başım önde üfürüyorum dua misali
Gözüme kaçıyor duman, yaşarıyor gözüm
Sana var dokunduramadığım binlerce sözüm
Hafif burnum karıncalanıyor, kalbim hızlanıyor
Bakıyorum penceremden dışarı, buğulu
Sızlayan gönlüm kabul ediyor beklemeyi
Yumuyorum gözlerimi, açıyorum.
Yanaklarım tuzlu, Akdeniz kadar
Ve gözlerim bir kör kadar buğulu
Ama merak etme, ağlamıyorum
Sigara dumanı kaçtı gözüme.

İlgili Makaleler

Bir Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu