Şiir

YAŞ’AMA’K

Hem o kadar aynı; bir o kadar farklı

Şehirler

İnsan izi sinmiş duvarlar, kaldırımlarda ayak izi.

Acılar, neş’elerle hem hal -iken

Gece örter mi

hepsini?

Dolunay bir ışık yaksa yine

yıkanır mı kurumuş gönüller?

Kalmak mı, bir geminin ardına takılıp gitmek miydi yaşamak?

”YAŞA” -MAK

gece kadar berrakca(?)

bir o kadar bulutcasına özgür

olabildiğince

yaşamak.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu