Saniyeler dakikaları, dakikalar sabahı kovalıyor
Birer birer hayal oluyor tüm gerçekler
Nerede diyorum, nerede unutulmuş hisler?
Korku, dem vuruyor gözbebeklerime
Gitmeyin umut çiçeklerim, serpilmeyin kuytuya.
Gece ile gündüz kadar ayrı, bir gün kadar bütünüz şimdi
Bir yanım ezgi mırıldanırken, diğer yanım gözyaşına kardeş
Sevgi, anlamını yavaş yavaş kazanıyor
Beklemek mi sürdürmek mi akılcıl göremeyen gözlerim
Peki ya kalbim,
Bu hisse ne kadar aşina?
Sevmeye, sevilmeye; bir kokuyu özlemeye ne kadar tanıdık?
Deli dolu gönlüm kaç adım atabilir sevdiğine?
Kaç buram bekler güneşi?
Gül bülbüle ne zaman kavuşur?
Ne zaman avuç açar mutluluk?
Gel kalbime yoldaş ol.
Gel aklıma müdahil ol.
Uzaklar kucaklamaz kusurlarımızı,
Gel kusurlu yollara