Yeniden başlamak, yeni bir şiir yazmak gibi. Yazılan milyonlarca şiir varken, hem de en çok aşkı anlatmışken insanlar, yeni bir kağıda aşkı yazmak kadar zor. Unutamazken ihanetleri, acıları, yalanları, yakanları, gidenleri, kalanları ve kederleri; nasıl başlanır ki yeniden. Yıllarca kendimizi arayıp, en berbat karakterin üstüne koymuşken ve buna bile bile katlanırken nasıl başlanılır yeniden?
Yalvarırken gidenlere gitme diye, sevmeyenlere sev diye, bize ihanet edenlere iyiliklerle yaklaşırken nasıl başlanılır yeniden? Bütün çaresiz insanlar gibi yalanlara tutunurken, bize bakanların ön yargılarına katlanırken, bizi sevenlerin(!) bizi değiştirme çabasına katlanırken,(seven insan sevdiğini olduğu gibi kabul etmeyi bilendir her zaman.) sırf birileri mutlu olsun diye kendi hayatımızdan cayarken, nasıl yeniden başlanılır?
Yeniden başlamak için gitmek gerekir. Kendini bilmediğin bir yerlerde, yeni bir hayata başlamak ve yaşayabilmesi için ruhundaki incelikleri görebilmek adına değişmek gerekir. Değişim için dönüşmek zorundayız. Hayatı asla tek düze yaşayamayacağız. İnişlerimiz çıkışlarımız, hüzünlerimiz ve mutluluklarımız olacak. Eğer bunlar olmaz ise ruhumuz ölür. Hayattan güç alamayız ve mutluluk gibi kıymetli olan hazinenin, en zor anlardan sonra düştükçe kalkmanın keyfini ancak o zaman anlayabiliriz.
Çok güzel…
👏👏👏👏
Başarılar 👏👏👏👏