İnsanın içinden geçen yollar vardı
Ve bazıları çıkmaz sokaktı,
Yalnızca, başını kaldırdığında gökyüzündeki yıldızları görebildiği.
Doğanın da kendine göre bir kanunu vardı,
Güçlü olan zayıf olanı yutardı,
Tek sebebi, kuvvetli olanın özündeki acizliği.
İnsanın ve doğanın ortak bir acısı vardı,
İçlerindeki güzelliklerle kapana kısılırlardı,
Halbuki izleselerdi yıldızları, besbelliydi bütün yolların bir gün bittiği…
harika, enfes bir şey. kaleminize sağlık böyle şeyler okumayalı olduydu ama bugün bolca güzel ve az bilinen enfes şeyler tattım.
Çok teşekkür ederim, iyi okumalar dilerim…