
Herkesi sana benzetiyorum.
Hiç kimse sana benzemezken üstelik.
Köşe başında rastlaşmayalım ne olur,
İhtimalin bile ansızın bir intihar.
Pieta’nın çaresizliği kollarımda,
Yüküm kendimden ağır.
Bozuk bir terazidir yüreğim
Hep sen tarafı ağır basar.
Kayboluyorum olmadığın yerlerde,
Korkuyorum bazen
Sarılacağım diye sen diye bir
Yabancıya.
Yani ki kimse benzemesin sana.
Senli sanrılar rüyalarıma karışsın.
Bozuk bir terazidir yüreğim
Hep sen tarafı ağır basar.
Oradasın ama uzanamıyorum sana,
Yetmiyor yensiz kollarım sana ulaşmaya.
Avuç içlerim yüzüne hasret
Dokunsam paramparça olacağım elzem.
Zerrelerimden yeni aşklar doğacak
Onlar da yarım kalacaklar.
2 kere 2 kadar elzem.
Bir bozuk bir terazidir yüreğim
Hep sen tarafı ağır basar.
Yüreğim yetişmiyor yüreğine
Yani ki yetişse tutuşuverecek sersem.
Bu kıvılcımlar ki ihtimalinin esiri
Ancak gelişin hürriyete kavuşturur bu Alevi.
Bir bozuk bir terazidir yüreğim
Hep sen tarafı ağır basar.
Uzaklara koşasım gelir aniden.
Hani ellerini versen de kaçırsak otobüsleri
Duraklar yalnız kalmasa.
Temenyerinde öksüz bıraktığımız o bank,
Burjuva anıtı olmasaydı
Sonbaharda üşümezdi kuşlar,
Yani ki pencerene konsunlar.
Bir bozuk bir terazidir yüreğim
Hep sen tarafı ağır basar.
Seni anlattığım o kuzey yıldızı
Üstünü örtsün bu gece.
Dolunay saçlarına karışırsa
Bir gece ansızın beni hatırla.