EdebiyatŞiir

Büyük Terazi

Herkesi sana benzetiyorum.

Hiç kimse sana benzemezken üstelik.

Köşe başında rastlaşmayalım ne olur,

İhtimalin bile ansızın bir intihar.

Pieta’nın çaresizliği kollarımda,

Yüküm kendimden ağır.

Bozuk bir terazidir yüreğim

Hep sen tarafı ağır basar.

Kayboluyorum olmadığın yerlerde,

Korkuyorum bazen

Sarılacağım diye sen diye bir

Yabancıya.

Yani ki kimse benzemesin sana.

Senli sanrılar rüyalarıma karışsın.

Bozuk bir terazidir yüreğim

Hep sen tarafı ağır basar.

Oradasın ama uzanamıyorum sana,

Yetmiyor yensiz kollarım sana ulaşmaya.

Avuç içlerim yüzüne hasret

Dokunsam paramparça olacağım elzem.

Zerrelerimden yeni aşklar doğacak

Onlar da yarım kalacaklar.

2 kere 2 kadar elzem.

Bir bozuk bir terazidir yüreğim

Hep sen tarafı ağır basar.

Yüreğim yetişmiyor yüreğine

Yani ki yetişse tutuşuverecek sersem.

Bu kıvılcımlar ki ihtimalinin esiri

Ancak gelişin hürriyete kavuşturur bu Alevi.

Bir bozuk bir terazidir yüreğim

Hep sen tarafı ağır basar.

Uzaklara koşasım gelir aniden.

Hani ellerini versen de kaçırsak otobüsleri

Duraklar yalnız kalmasa.

Temenyerinde öksüz bıraktığımız o bank,

Burjuva anıtı olmasaydı

Sonbaharda üşümezdi kuşlar,

Yani ki pencerene konsunlar.

Bir bozuk bir terazidir yüreğim

Hep sen tarafı ağır basar.

Seni anlattığım o kuzey yıldızı

Üstünü örtsün bu gece.

Dolunay saçlarına karışırsa

Bir gece ansızın beni hatırla.

 

İrem Çavdar

üç kere üç dokuz eder bilirsin birin karesi birdir kare kökü de bilirsin "mutlu aşk yoktur" bilirsin

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu