EdebiyatŞiir

Gece

Ay bulaşmış

Yüzünü yıkarken ellerine,

Üst üste üç kere.

Belli ki yüzüne

Üç kere su vurmuşsun

Çenenden süzülüyor ışıltısı.

Ve her nasılsa sabah vakti

Ay ile yüz göz olmuşsun.

Yoksa kalbindeki karanlıktan mı?

Nedense bazen yürümüş

Bazen de koşmuşsun

Bensiz bir kadere.

Rüyalar görmüş.

Her ata binmek istediğinde,

Gözlerini yummuşsun.

Kah bayram sabahı gibi bakan

Gözlerimi oymuş

Kah çocukla çocuk olmuşsun.

Akşamları

Gönlümde açan çiçekleri yolmuş,

Sabahları

Saksılarıma sular koymuşsun.

Çok eski bir tarihteydi

Şiirler yazmışım.

Kötülükler okumuşsun,

Acaba adınız neydi ?

Affedin, unutmuşum.

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu