Dünya dönüyor dünyam dönüyor
Feleğim bile şaşıyor
Yıldızlar hep aynı yerde
Sen hiç günün bile ağırmadığı
Sabah saatlerinde,
Caminin yanından geçerken
Bir ölünün selasını dinledin mi?
Sabahın o saati o ayaz iliklerine işledi mi?
İki elin cebinde ağzında bir sigara,
Omuzların yıkık dökük.
Söyle sen hiç bu şekilde sokaklarda gezdin mi?
Tenim hissetmez ve kulaklarım duymaz.
Belki burnum yanılır, senin değildir o koku.
Aklıma güvenemem, deli divane.
Gözlerime ne demeli zaten,
Gözlerim bile kör benim
Göremem merceksiz hiçbir yeri.
Anlatsana, sen hiç ağladın mı o şehrin sokaklarında?
Gecenin köründe sokak lambalarında oluşan,
Peşini bırakmayan gölgenden kaçtın mı?
Anlatsana, sen hiç yıldızları sayıp
Derdine kederine bir cigara daha yaktın mı?
Ben yaktım.
Evvela çocukluğumu ama
Sonrası velhasıl yanan is dolu bir evin mutfağında
Yaktım belki de her şeyimi.
