Zaman Denilen Yanılgı
Zamanla geçecek,
Zamanla unutacaksın.
Her şeyin çaresi zaman…
Zaman, herkesin diline dolanmış gidiyor.
Peki zaman gerçekten her şeyin değişmesi, unutulması ya da yaraların sarılması için ilaç mıdır?
Zamanın gerçekten böyle bir etkisi var mıdır? Zaman gerçekten birini unutturabilir mi, zaman kanayan yaraya kabuk olur mu? Zaman geçince her şey bitip gider mi? Bu kadar basit mi? Tüm her şeyin değişmesi, zamanın geçmesi ile mümkün mü? Örneğin; çok sevdiğin birini kaybedince, üzerinden zaman geçince acısı da bitip gidecek mi? Ya da biri tarafından ihanete uğradığınızda, zaman geçince ihaneti de unutulacak mı?
Hayır efendim unutulmaz, geçmez, kanayan yara kabuk bağlamaz. Zaman, hiçbir şey götürmez. Zaman, hiçbir acının geçmesine de deva olamaz. Zamanın böyle bir etkisi de yetkisi de yok! Zamanla unutulmuyor, hep aklında, kalbinde kalıyor. Ölsen dahi unutamıyorsun. Çünkü eğer unutacaksan, zaten baştan beri aklına ya da kalbine almazsın. Eğer ki aldıysan zaten o bir daha çıkmaz. Hep kalır, belki biraz eskir ama geçmez; bitmez, hep oradadır o…
Örneğin; sevdiğini kaybettiğini düşün, zaman sana onun acısını unutturabilir mi? Zaman hiçbir şeyi unutturamaz. Acı hep orada taze kalır, yaran hep kanayıp durur. Ne kadar zaman geçerse geçsin hep eksik olduğunu hissedersin. Bunu annemi kaybettiğim gün daha iyi anladım. Üstünden onca sene geçmesine rağmen acısı, eksikliği hep aynı kaldı. Bırakın azalmasını giderek artmaya başladı.
Ya da sevdiğin, gözünden sakındığın aşkını düşün. Seni bırakıp gittiğinde zaman acısını dindirdi mi? O yaşadığın güzel günleri unutabildin mi? Onunla gezdiğin sokaklardan geçtiğin zaman, üzerinden zaman geçse de hatırlamadın mı? Her adımda yaşadığın anılar canlanmadı mı gözlerinde? Üzerinden zaman geçse de bir daha ona baktığın gibi başka birine bakabildin mi?
Bundan dolayı size zamanla başlayan cümleler kurulduğunda gerisini dinlemeyin. Çünkü zaman hiçbir şeye çare olamaz. Zamanın böyle bir iddiası da etkisi de yok. Çünkü zamanla başlayan cümleler, insanların kendilerini avutmak için kurduğu ve hakikatle uzaktan yakından ilişkisi olmayan cümlelerdir.