Sen gittin gideli
Ne gözyaşı dindi, ne de acılar bitti
Geçen her gün bir ömre bedeldi
Sen yüreğimi terk edip gideli.
Saçıma aklar düştü
Zihnimde kayboldu hatıralar
Özlem bir buhranın gölgesinde kaldı
Acılar, kederler bir maziye sığar.
Geride bir tek adın kaldı
Hatırlanmana vesile olacak
Bir serzeniş mazide yankılandı
Zaman, susup unutturacak.
Yüreğimizden kopan özlem dolu cümleler
Umudun kapısında mahkum kalacak
Karanlık bir yurt gibi
Yaşantımızı zincire vuracak.
Yıkıldım bir bilinmeyenin kıyısında
Bir akşam rüzgarı sardı bedenimi
Üşüyen sadece bedenim olsaydı keşke
Uzaklara yol alan bir gemi gibi
Ruhum da çoktan ayrılmıştı limandan.
Bir sigara yaktım
Deniz kıyısında oturduğum bir bankta
Gecenin sessizliğine daldım.
Takip ettim gözlerimle
Sokak lambasının yansıttığı gölgemi
O da kaybolup giderken
Başımı kaldırdım, ufka daldım.
Ömür biter, yollar bitmez
Ne zaman son buldu ki yollar
Umut, hep ufka baktığımız bir ışıktı
Aydınlık,
Sönmeye yüz tutmuş bir sigaranın gölgesinde kaldı.
Zaten kararmıştı gözlerimizin ışığı
Hasret suskun yüreklerin ardındaki sessizlikti
Ne mürekkep, ne de kalem
Derdini anlatacak gücü ve kuvveti buldu.
Zihnim, sürgün edilmiş gibi çırpınıyor
Hatıralar her adımda siliniyordu
O kadar yol kat ettim ki
Geçmiş sanki
Denizin kıyıya vurduğu dalgalarla parçalanıyordu.
Uzaklardan gelen rüzgar
Yetmişti üşümeme, yalnızlığı hissetmeye
Süzülen her gözyaşı
Gözlerimize perde olmuştu.
Gözler kaybetti ışığını
Ne yol göründü,
Ne de suskunluk cevap buldu
Hatıralar bir rüzgarda savruldu gitti
Bir sigara söndü, geçmişte kayboldu.
Derinden bir of çektim
Adeta çalkalandı gece
Issız ve yalnız bir bekleyişte
İlerledim aydınlığı görürcesine.
