Susmak kadim gelenektir çürük kalbimde.
Hatta ibadet kızıl zerrem.
Kaç gülüş daha can verecek öpüşlerimde,
Mümkün tüm ölümlerde,
Kaç ruh daha teslim olmalı,
Bilmiyorum.
Kaçının katiliyim,
Saymıyorum.
Islak ateştir dudaklarım,
Sessiz sessiz bir köşede mırıldanır beni.
-Bir büyü gibi!-
Bir hikayedeki ismiyle “afetengiz”
Hatta mümkün tüm ölümlerde
İsmim geçer.
Hatta tüm ölümlere mühür geçer.
Tüm cesetler intihar süslü,
Mümkün intiharların tümü yanık ve nemli,
Üstelik hepsi dünden daha keyifli,
Üstelik kadim gelenektir söylememek tüm ölümleri,
Fakat ölüler bir ağızdan
İsmimi söyledi.
Saymadım bilmiyorum maktul dudakları
Kim ölmüş kim öldürülmüş idi.
