Ben yabancı kalmak istiyorum
Sabahları keşmekeş beni yormasın
İçinde olduğum kadar alıştırmasın
Ben hacıosman metrosunun sesine
Koşmak istemiyorum
Alışmak istemiyorum
Otomatik paltoların arasında kaybolmak istemiyorum kışın
Ve yazın tıkırdayan topukların
Çünkü çalışmayan ekranlara gülebilmek güzel bir şey bu şehirde
Sınırları, yerdeki sarı çizgiyi, uyarı ışıklarını
Bunları bilmemek güzel
Yalanları bilmemek güzel
Ben yalan söylemek istemiyorum
En kötüsü de otomatik paltoların tıkırdayan yalanları
Ben sırt çantam ve öğrenci akbilimin masumiyetiyle kalabilir miyim?
Sabah gün doğmadan uyanmanın
Boşluğa bıraktığı ilhamı toplayıp
Yazacak yer bulamayınca şansıma küsebilir miyim ?
Uykusuzken duygularımı hissedemiyorum
Peki bu sabah çanta askımı takıldığı yerden kurtaran kadına
Aşık olabilir miyim ?
Ben müsadenizle
Biraz yabancı kalabilir miyim bu şehre
Alışmadan,
Koşmadan,
Ama tadını da unutmadan
“Ben sırt çantam ve öğrenci akbilimin masumiyetiyle kalabilir miyim?”
Masumiyet kavramı ancak bu kadar güzel açıklanabilirdi. Emeğine, yüreğine sağlık. ✨🙏🏻
Çok teşekkür ederimmm
O hattı 2.5 yıl kullanan bir olarak bayıldım bu şiire, kaleminize sağlık…
Gerçekten anlatılmaz yaşanır bir hat 🙂 Teşekkür ediyorum