EdebiyatŞiir

Hakikatin Enginliği

Olacaksın belki

Yüreğimde ebedi.

Yüz tuttun

Terketmeye, ayrılmaya.

Gördüğümüz sadece

Zamanın hükmediciliği.

Farkındayım

Yaşıyorum

Ne bir eksik, ne bir fazla

Geçip gidiyor hayatım.

Bunu biliyor her zaman

Bana acı veren

Taşlaşmış yüreğim , kaybolmuş hislerim.

Neden diyemiyorum

Belki zamanın bir oyunu bu

Belki de

Yaşadıklarım

Geçmişin sineye çekilmez

Karanlık bir mahzuniyeti.

Ama yaşıyorum,

Hafifledi acılarım

Belki tükendi umudum

Soluk bir pencere gibi

Buğulanmış gözlerim,

Yıpranmış iradem.

Nasıl bir tesirli kafiyesin?

Anlamıyorum

Çözemiyorum sırrını

Mesafelerin uzaklığına rağmen

Karıştırıyorsun zihnimi,

Hissettiriyorsun benliğini.

Yaşıyorum,

Hayatın zorlu silsilesinde

Yaşlanıyorum,

Düşüncemin, bedenimin her evresinde

Mevsimlerin, özlenen hatıraların,

Geçit vermez enginliğinde

Ulaşmaya çalışıyorum

Aydınlığın güzelliğine.

Düşlerimin her kapısında

Perde oluyor gözlerime

O güzel gözlerin,

Ve o sıcakkanlı yüzün.

Aynam oluyorsun benim

Yaşıyorsun her zaman hafızamda

Meşalem senin yüreğindir.

Ben de ulaşırım elbet

Dönüşü olmayan bir yolun sonuna.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu