Yağarken gökten beyaz inci taneleri,
Pencere önü bekleyen bir yolcuyum.
Yolculuğun başı sonu bilinen,
Ölümle yaşam arasında kayboluyorum.
İçinde kendimi bulmak için çabalıyorken,
İzlerken direnen bir yorgunum.
Yorgunluğun başı sonu bilinmeyen,
Kayboluşların içinde bekliyorum.
Her yer masum gibi, bembeyaz,
Yalnızlıkla birliği bekliyorum,
Kendi içimde kendimi arıyorum
Kendimle düpedüz boğuşuyorum.
Belki kelimelerimi dizemiyorum satırlara
Yağan taneler adına bütünlüğü
Ve de bitmeyen güzelliği
Belki bir gün bütün olur satırlarım, olur mu sahi?
Ve yalnızca mücadelem,
Kaburgalarımdaki ince bir sızı,
Öğret bana, nasıl geçer bu ağrı?
