EdebiyatŞiir

Kaybolan Şehir

Maviydi senin olan
Apartman köşelerinde dillere düşmüş bir laf
Kaybolan bir şehirdi gözlerin

Baktığımda bir çocuğun
Cenazesi kalkardı içimden
O an ki suskunluğun kalabalığı
Ve haşin bir sessizlik bu sende
Bana bürünen
Maviydi elbet,senin olan

Çalınırdı kapılarım
Çalınırdı boydan boya renge
Savaşlar dolup taşardı eşiğinden
Adımlar kısalır
Vakit, vakit hep uzardı hep sana gelimin

Maviydi senin olan
Birden bire titrerdi sularda ağzın
Ayışığı fışkırır,silerdim köşesinden dudaklarının
Binbir kuyu gibi düşe çıka
Maviydi senin olan

Efe Ay

Hevesli yeni yetme...

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu