Bir adam var diyorum…düşünüp düşümden ayrı kaldığım… Bir Sibel Alaş şarkısında aramıştım seni… Gözyaşları melodileri yıkamış, kalbime kulak veren eşsiz şarkının… Şimdi gitmeni istemiyorum… Bir bilet daha kesiyorum yolculuğuna…aşk treninden 2 kişilik yer ayırtıyorum sonsuzluğa. Farklı peronlardan aynı lokasyona. Veda ederken bile daha çok seviyorum seni, yalnızlıktan nefret ediyor ama yine onun kollarında buluyorum kendimi. Hayır sevgilim! Ne ben suçluyum bu aşkta ne de sen! Sonra ‘Nilüfer’ çalıyor arka fonda…zamanın eli değiyor aynı kalamıyoruz. Yine de sevgisizliğimize bir kalp bırakıyoruz. Ayrı ayrı ama yan yana.
Beni affet buz adam. Ben seni çok sevdim. Ve hep seveceğim. Ta şuramda bir kardan kadın vardı. Güneşinde eriyen sıcaklığı. Sayesinde kızıla boyadığım ‘biz’ sokakları. Ellerim kalbine karışsın son olmayacak diyorum.
-Bir anons sesi …
Hoşçakal. Hoşçakal….
