Edebiyat
Senin iklimine

Senin geçtiğin caddeler tanıyorum.
Ayak bastığın hüzünler.
Gün ağarırken bakan gözlerini görüyorum.
Önce biraz sonbahar geliyor çehrene.
Sonra yavaş yavaş yayılıyor mevsimin henüz ılık rüzgarları.
Sonra sertleşiyorsun yağan kar tanelerinin lapasında.
O vakitler mevsim sert bir karakış.
Sonra baharlar konsun istiyorsun pencerene yazlar, sıcaklar, kahkahalar
Hepsi geliyor,
Hepsi geçiyor hayat ağacına konan göçmen kuşlardan hallice.
Dört mevsim…
Sadece adı kalıyor takvimde.
Senden geriye…
madamrose