Karanlık, biraz da katran zehiri dem halim.
Gençliğim dalgın geçen zaman,
Yirmisinden özür diler gibi.
En güzel yerinde sigaram midemi bulandırıyor,
Tökezliyor ayaklarım yırtık pabucumdan,
Çırpıyorken kanatlarımdan düştüm demin…
Bir güzel dudaklarında çalı çırpı.
Sen değil de göçmen güzelliğin sahile vuran,
İçimde dönüp duran âmâ bıçak gibi.
Şarkımızdan ziyade sarındığım şebekliğim gülümse diye,
Sevişirken teninden keskin harelerin.
Kadife ipek…
El ele tutuşup tüm İstanbul düşerken,
Ellerimde bir demet çiçek sevdiğin kırlardan.
Avuçlarımda mavi,
İhtiyara gidiyor gençliğim.
