Bir kadın seni gözyaşlarından sildiği vakit.
Uçurtmalar yolladım göğe,
Şöyle bir baktım da geçmişe.
Mevsimler hazan, anılar güz, hasretin ayaz, umutlar yaz.
Oyalanırdım hep yalan sevgilerin çaresizliğinde.
Rıhtımda uçuşur etekleri yalnızlığımın.
Hani hep aynı nakaratı söylerler ya,
Aşk iki kişiliktir diye.
Yalnızlık mı? İşte onu kimseyle paylaşamadım.
Birlikte paylaşabilseydik sahi adı aşk mı olurdu?
Yoksa o klişelerden doğan yalnızlık paylaşılmaz sözünde mi bulurduk kendimizi?
Eninde sonunda bir gölge gibi geçti silüetin düşüncelerimin dağınıklığından.
Ne seni paylaşabildim, ne yalnızlığı, ne de sevgini…
madammmrose
