Göğüm aynı gök,
Gök benim,
Ben aynı ben değilim.
Gök sağlam,
Dağları çakılmış,
Dikilmiş direkleri.
Benim yürek irkilmiş,
Ürkmüş, pusmuş.
Yıkılmış ya da yıkılmaya yüz tutmuş.
Her tonuna şefkat beslediğim canım gök!
Ben niye sana benzemiyorum?
Olgunlaşamayıp buruk kalan gök meyve gibi,
Niye sadece bu kadar yanaşabiliyorum?
Ey gök!
Söyle bana!
Ben niye kara bulutları göğsümde taşıyorum?
Niye yağmıyorum?
Yağamıyorum?
Akıp yolumu bulamıyorum!
