Bir kayboluş, bir yok oluş…
Herkes susmuş, bir annenin feryâdı yükseliyor.
Bir kuş uçmuş,
Gözler kan, eller boş…
Her yer kalabalık, suçlu gözler, kim masum?
Kim haklı? Kim dokundu bir tomurcuğa?
Bir dağda bir ses, yankılar var.
Bir ateş düşmüş bir eve, suçlu bir dağ…
Ağıtlar var, sokaklarda çaresiz insanlar…
Umut etmekten vazgeçmeyen insanlar.
Bir yıldız var bir kitapta,
Nefes alan bir çocuk kayıp değil mi?
Bekleyişte herkes, suskun gözler,
Deliler yok olmuş, bazıları zorla susmuş,
Bir kayıp var, onu kaybedenler,
Yürekler yangın yeri, zihinler kapkara,
Kimi ölüm, kimi umut; kimi vazgeçti, kimi hâlâ bekliyor.
Kavuşmak hasretle bir dağ özlemi…
Bir dağa neden ağıt yakılır? Kim suçlar koca bir dağı?
Kim? Gerçek zavallılar…
Boş bir mezar, kimsesiz bir beden,
Kime ait bu yabancı kıyafetler?
Tek bir çocuk ayakkabısı, bir annenin elinde,
Acı dayanılmaz olurmuş, kor içini yakarmış.
Her acı, her ıstırap farklıymış, özlem hasret ayrıymış…
