
Saat gece bir, düşünceler bir değil.
Ay’ın karanlığına gizlenmiş.
Koltukta tam karşımda,
Kırdım onu parçalarına ayırdım.
Baktım kanla revandı şimdi.
O aynanın kırıkları…
Saat gece bir, düşünceler bir değil.
Baktım daha çok baktım.
Gözümde ki o kan akmıştı.
Gördüklerim, göreceğim günleri yaralamıştı.
Aynadaydı şimdi benliğim
Sahi ya ben miyim?
Baktım kanla revandı şimdi.
Hangi yapıştırıcı tutar kırık parçalarımı?
Unutmak istedim çevirdim kafamı.
Uyumak istedim sonsuzluğa doğru.
Uyku ne bulunulmaz nimettir kanlanmış bir çift göz için.
Zihnin perdelerinden giren alevin ışığı izin verir miydi?
Oksijen neydi? Alevin isleri içinde kalanlara var mıydı?
Mazinin boğazımıza yapışan elleri var mıydı?
Düşlerimizin olduğu düşünceler suya düşer miydi?
Düşünceler ah bu düşünceler…
Akreple yelkovan arasında asılı kalan bir benlik…
Saat gece bir, düşünceler bir değil.
Emeğine sağlık.
Bu şiir için puanım 7.68
Teşekkür ederim 😊