Şiir

Şark’ın Çiçek Kokusu

Haykırışları bir şarklının

Şehrin ortasında, tam ortasında

Dövüşürken kabuk bağlamış yaralarıyla çocuklara

Gözlerinden kan karışır nehirlere

Kimse bilmez uğultulu bir hafta sonu kargaşasında

Kaldır at kırgınlığını yaprakların ağaçlara

Teselli sığdır elektrik tellerinde

Can bekleyen güvercinlere

 

Kum tepesi seçilir dizili ağlarda

Çukurlar var

İrili ufaklı ve karanlık boydan boya

Elimde çiçek kokuları şarkın

Yapraklar kin tutmuş ağaçlara

 

Al beni ser

Hasat görmemiş çırılçıplak tarlalara

Hem gencim ben

Yaşım güneşten ufak

Ölürsem sana

Yaşarsam bana kalsın

Sır gibi saklanan dedikodular

Saçların,

Estikçe rüzgâr dalgalanır mı hala

Hala bahçesinde gül var mı?

O ihtiyar komşunuzun

Sorar mı yıldızların kaymasında

Adıma tuttuğun dilekleri

 

Çevir yüzünü

Gör edepsiz nefes alışlarımı

Hem gencim ben

Yaşım güneşten ufak

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu