EdebiyatŞiir

Sen Gördün Diye Baktım

Yangınları dizginleyen

Parmak uçların.

Sabretmesi zor geceyi

Gündüzlere kavuşturası,

Tenin.

Deniz tuttu yangın getirdi

Kıyılarına vurdu küllerim.

Sen gördün diye baktım

O manzaraya

Sen gör diye öldüm,

Her günün akşamında

Sessizlik,

Diz boyu artık

Biraz yaklaşsan duyacaksın

kalbimin sessiz,

Derinden çığlıklarını.

Biraz daha yaklaşsan,

Geceyi gündüz eder

Bakışların.

Doğurur doğuya

Güneşi

Eritir içindeki çıkmazları.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu