DenemeEdebiyat

Ve, Hatta, Zaten

Önlenemez üzüntü

Yaşamın garip devamlılığı

ve

Karşı konulmaz bir hayat.

Israrla içine çekerken bataklık.

Bitmek bilmez çırpınışlar

hatta

Batarken çırpındıkça

Yaşama yeniden sarılışımız.

Güneşin batışına

Havanın soğuğuna

Acının rengine

Aldandık.

Zaten

Belli sonsuz

Belirsiz yaşam

Bilinmez zaman

Boğacak düzen

Böyle söyledi bir deli, sonra uzun kelimelerle karanlık sokaklardan, kısa kelimelerle aydınlık yollardan bahsetti. Cümleler kurdu anlamlı anlamsız. Sözler söyledi karma, karışık. Işık gözükürken, ateşi anlattı. Çocukken dedi “Ateşin cehennemden geldiğini söylediler bize” ve ekledi “Ateş cennetten düştü evrene, cehennem çok soğuk aslında”. Şiir okumaktan ve şiirden nefret ederdi. Baş ucunda şiir kitapları saklar. Çamur yer şekeri sevmem demesine aldırmayın. Çocuklardan daha çok sever. Keder dedi deli “Önleyemedim, önleye bilseydim eğer geçir giderdi ve huzursuz yaşantımda küçük bir renk bulup oyalanırdım kendimle. Hatta siyah bile olsa olurdu o renk, zaten beyaz olmadan anlamı yok karanın. ” Sonra uzun uzun anlattı deli. Kelimeler hiç bu kadar hızlı tükenmemiş, zaman ilk defa acelesi varmış gibi davranıyordu. Ben şiiri kağıda yazmış kelimelerin yerlerini değiştirirken, bir ürperti vardı delinin gözlerinde. Dolan gözlerinden yaşlar dökülmemek için kan kırmızı renge bürünmüş, çatık kaşı acı ile yukarı kalkmıştı. Göz çevresinde kırışıklıklar ışıkla kendini göstermiş, ellerinden akan kanlarla bakmakta ışığa. Benim suçum değil dedi deli. Kimsenin suçu yoktu aslında. Bütün suç benimdi, hiç doğmamalıydı ve hiç kötülükle beslenmemeliydi deli. Özür dilemek, bedbaht hale getirdiğin hayata methiyeler dökmekten farksızdı. Seviyorum demek ise nefret kadar haklı. Bağışlanan değil, bağışlayan hiç değil. Kafamda dönüp durmayı bilmeyen bir delinin hayaline, ruhumu teslim etmişken ve karanlığa gömülürken bedenim hatta aydınlık bir düş olacak kadar alçalırken zaten ben kederime eşlik edip raks etmeye razı olmuştum. Ben deliyi değil, deli beni yaşatıyordu. Karanlıklar güzel, hiç olmadığı kadar. Daha iyisi var mı?

Resim; The Man of Sparrow – Aelbrecth Bouts

Ahmet

Ruhun karanlığından, savaşın başında ve kimyasal silahların ortasında doğan insan.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu