Joker

Bir insan elindekilerle biraz olsun mutlu olmak için ne yapmalı? Ya sahip oldukları kendine ve başkalarına zarar verirse? Sahip olduklarını kaybederse, yetinmeye çalışırken?

Belki de bu sahip olduklarını kaybedince onu hayatta var edebilecek bir şey kalmayacağını düşünür. Benlik saygısını kaybeder zamanla. Acısını deneyimleyen insanlar bir başkasındaki acıyı da paylaşır. Kendisi de o yollardan geçmiştir. İnsanlar biriyle konuşmak için para veriyor. Çok mu zordu birini dinleyince anlamak? İnsanı en iyi kendi anlar. Başkasının sorduğu soruyu kendine soramadığı için kendiyle yüzleşemediği için veya korkularıyla… Başkaları sorar o soruyu, ama cevabını sadece biz bulabiliriz anlamlandırabiliriz. Biraz kendi iç sesimizle konuşup kendi içimizdeki güçle var olabiliriz. Düşüncelerimize anlam yükleyebiliriz saatlerce… Farklı hissetmek kendini nasıl bir şey bu? Toplumda farklı insanları hor görürler onlardan olmadığın için.

Kafadan hasta dediğimiz insanlar hasta değil aslında. Onları hasta olduğuna ikna eden insanlar vardır. Başka insanların onu yaftalaması , etiketlemesi bu buhranı çıkarır. Bu insanların o insanda yarattığı düşünceler, davranış tutumlarıdır. İnsana ağır gelen güğüm ağırlığı değildir, küçümsenmek, aşağılanmak, hiç sayılmak, bunların yükü sırtında bile taşıyamayacak ve ruh romatizması geçirebilecek kadar ağırdır. Güçlü insan her acısını yalnız yaşayıp, bütün sorunlarına tek başına göğüs gerendir. Karanlıklar ardındaki köhne bahçeden yeniden yeşeren tohum gibi bir şeydi aslında. O gün bedbaht haldedir hayatın silsilesini yemiştir ama kalkıp yanından geçen bir arabadaki silüet’e gülümser, bir Tv programındaki canlı kahkahaya gülmek ,ayaklarının müzik notasını tuşlar gibi ahenkle dans etmesi , en kötü gününün bir nebze mutlu olmasını sağlayan şeylerdir. Bir insanı hayatımızdan çıkardığımızda o insanın hatalarını bilsen bile sadece düşüncelerini önemseyebiliriz . Kim bilir belki de ona bağımlı olarak yaşamışızdır. Çaresiz bir insana daha çıkmaza sokacak bir şey, iyilik yaptığını sanan ama aslında kötülük yaparak onun ekmeğine yağ sürmek kötülükler zinciri olsa gerek. Bir zaman sonra tek yapabildiği gülümsemek olduğundan en büyük komedinin kendi yaşantısındaki deneyimlediği sorunlardır ve korkunç olan en büyük trajedilerinin bir komedi sanması…

Neden hepimiz bazen seyirci olarak yaşarız? Asıl yaşamak istediklerimizi zamana bırakırız adım atmak için ama zamana bırakıp zamanla da bırakabiliriz hedeflerimizi. Küçük adımlar atmalıyız , coşkulu çocuksu bir telaş içinde olmalıyız, asıl sır bu olsa gerek. Güç, akıl, coşku…

Benliğini yaşayamayan bir tutsak olmaktansa, kör zihinlerde hapsolmaktansa, sahip olduğumuz ve hiçbir zaman kaybetmek istemeyeceğimiz bir şey var; gülümsemek

Sarılmak mutluluk getirir, sarılın… Gülmesek neye benzerdik? Meşe odununa mı yoksa kaskatı bir taş mı? Nasıl yaşamak isteyeceğinizi siz seçersiniz ama sonuçlarından da siz sorumlu olursunuz. Keşke dememek için ve modası geçmeden gülümseyelim.