Açık kapıların gerisinde sorgularım
Yer aynı,gök aynı
ve bu solunan hava bir bahar esintisi sanki,
Sen ki
Öyle uzakta bir yerde,
Sanki içimde
Ve bir çocuk,telaşıyla zamanın
Belki hiç farkında olmadan
Yorulmadan,dinlenmeden ve açıp gözlerini bir anlığına
Daha henüz,hiç büyümeden
Son kez olsun bakmaz yüzüne aynı çocukluğuyla
Çocuk ki zamanın yorgunluğuyla
Bir göç bu,firar eder insanın derinliklerinden
Öyle ki
Solgun,ağır ve civa sarmış pencelerini
Dünya,sanki aynı dünya döner ekseninde
Bense kendime gelemem
İşte öyle içimde birer birer asılır saatler
Ve sevda! Sevda bu,yazılır kandan kalemle
Rüzgar düşer,su aç kalır
ve açık kapılar sensizliğe doğru
Saatler yalnızlığa katılır
Bana sorsan;
Bir değil,iki değil
Beni sen geçiyor kuytu bir vakitte
Rüzgâr ki ılık boynunda
Ölümle bir başka nöbette
Sorgular,suallerim ve doyumsuz nefes hep boğulurmuşçasına
Bir bahar,bir heves ve bir çocukluk
Oturmuşlar köşe başına
Beklemiş… beklemiş… beklemişler ta ki açılınca kapı
Yer aynı,gök
Sanki gözlerinde…
