DenemeEdebiyat

Güzel Kadınım

Ah kadınım, ne diye ağlayıp mahvettin o güzel gözlerini? Kim kırdı seni bu kadar da kendinle bile konuşmazsın? Dizlerine bak kadınım yara bere içinde, ne diye koşarsın hâla? Sen yorulmak nedir bilmez misin? Sen hiç kırılmaz mısın? Ah güzel kadınım mezar taşları dikmişsin gözlerine . Yaralı gibisin, buz gibisin. Sana güneş doğmadı mı hiç? Neden bu kadar güçlü durursun ki? Nelere sustun da güçlendin bu kadar? Gardını indir kadınım, savaşma artık. Hem yorulmuşsun otur dinlen, yarım kalan nefeslerini ver. Dizlerinde ki yaraları saralım sonra, fazlasıyla acımıştır canın. Neden bir enkazın ortasındaymış gibi bakıyorsun gözlerime? Korkuyor musun yoksa dünyadan, dünya telaşlarından? Bizde pencerelerimizi kapatırız, dünya orada kalır. Ah kadınım güzel kadınım sen yeter ki iyileş, savaşmayı da bırak artık güçlü olmak zorunda değilsin.

İlgili Makaleler

8 Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu