Karamsarlığın duman gibi kapladığı sokakta yürüyorum yine,
Öbek öbek akıyor kin ve nefret.
Kaldırımlar haset yuvası olmuş,
Beyaz kargalarında kalmamış iffet.
Güneş batmadan gece olmuş yine,
Evlerin camlarına taş atar ihanet.
Kapı ağızları gıybet yuvası olmuş,
Yaprak dökmüş fidanda kalmamış iffet.
