İçim bu aralar manik depresif
Sayamıyorum kaç kere sildim yazdığım şiirleri
Instagram filtreleri canlandırır mı neşemi
Ölümün yorganıyla kapanmak üzere bedenim
Umarım ölünce anlaşılmaz değerim
Zaten var yazdığım iki üç eserim
Hayatla bir bağım ailem kaldı
Üzülmesem onu da keserim
Hayat çok zor herkes farkında
Kimisi parayla önde bu yarışta
Bir ton gözyaşı birikir bir karışta
Çok masum can verdi bu savaşta
Gülersin ağlarsın çizip yazarsın
Bir şeylerin farkına varıp büyüdüğünü sanırsın
Hala ufak çocuk gibi yalanlara kanarsın
İçindeki sevgiye seslen küçülmesin
De ki ona sadece bana kadarsın
Salarsın çünkü yanarsın
İstemiyorsun geceleri kalbin ağırsın
Etrafta çok ses var ama sanki sağırsın
Çay toplayan nenenin arkasındaki kahırsın
Bağırsın sakın susma
Arkanda var zaten bir ton zorba
Arkadaşlarına bile güvenme
İnan bana yarısı kolpa
Sevgiyi göremiyorsun
Ama hisset ve kokla
Biliyorum içinde acılar var
Hatta bir okyanus gibi tonla
Güçlü ol kafanı kaldır ve korkma
