Kadının kalbi yorulmuştu o ipincecik bedeninde. Göz altları ağlamaktan çökmüştü. Yanakları nar çiçeği gibi ton almıştı. Sırf üzgünlüğünü belli etmemek için. Bakışları ürkek bir ceylan gibiydi. Sanki avcı, avını yorgun kadında arar gibiydi. Rimeli süzülüvermişti. Aslında bu onu kötü göstermiyordu. Aksine daha bir tatlı oluyordu. Titrek bir ses tonuyla konuşurdu geceleri. Sanki bir şeyler söylemek istiyordu ama nedense düğümleniyordu sözcükleri boğazında tek tek. Ne yapacağını bilmez haldeydi kadın. Sevdiği adamı öylesine çok seviyordu ki. Arada kilometrelerce mesafeler olsa da nefes alışını şah damarında hissedebiliyordu. İşte o yüzden bir kadının sevmesi daha yük vericidir. Her erkek o sevgiyi hak etmez ve bu yüzden kadınlar aşktan yana daha korkaktır. Yoksa ki o senin varlığını bir hissetse dünyayı bile yakabilecek kadar cesurdurlar. Lakin biz erkekler bunu göremeyecek kadar kör olabiliyoruz. Kadınlar, yarınların hayalini kurarken biz erkekler sadece bu güne bakarız. İşte bu yüzden CENNET anaların ayaklarının altındadır. İşte bu yüzden KADINLAR, ERKEKLERDEN daha farklıdır. Biz 3 adım giderken onlar 10 adım gelirler sevdikleri adama. Bunca düşüncesiz hoyrat, futursuzca kıran, inciten erkekler adına ben teşekkür ederim güzel yürekli kadınlarımız. Şiir kadar masum. Şair kadar yüce olun. Güzel kadınlar… Gecenin güzel kadınları…
