Bir avuç toprağın karşı kıyısında beklemek seni
Sırf var diye sınırları ülkelerin.
Yüzmek gerek aramızdan sızıp giden akıntıyla
Yaşamak gerek bunca ölüme inat
Mesela,
Çiçekler koparmalıyız mevsimlerce sana
Hayâller kurmalıyız
Parmak uçlarımda olmalı saçların.
Düşünüyorum
Gözlerimin ta içine bakıyorsun
Ve nefesin yaşam kokuyor.
Dans ediyor kirpiklerin göz kapaklarının üzerinde
Penceremden içeri sen sızıyorsun.
Sonra,
Yorgun ırmaklar akıyor kıyımızdan
Savaşlar çıkıyor ölüyor birileri.
Bir avuç toprağın karşı kıyısında bekliyorum
Aynı göğün altında bir yağmur başlıyor
Islatmadan teğet geçiyor ikimizi.
