Giymiş güneşi bir yolculuğa çıkar telaşı
Tedirgin bir sarı düşer gölgesine
Mavi elbiseli kadın
Örtünmüş hayaletini üzerine
Çocuklar geçer aynı sokağın,yanağından;
Gün düşer
Renk düşer
Ses düşer bir uzak diyardan sessizliğine
Issız bir akşama bürünür elbisesi
Ölüm görünür
Mavi elbiseli kadın,
Özledim seni…
Giydiğinden beri mevsimi,
Düşmedi omuzlarından ılık bir rüzgar
Aldım, veremedim
Tuttum rüzgarları içimde
Kendimle boğuldum
Giymiş güneşi bir yolculuğa çıkar telaşı
Aya bürünür çıplaklığı
Mevsimleri giymiş üstüne geçer,sokağından;
Gündüzlerin
Günlerin
İşleyen hayatın ağırlığında dövülen yolların
Kapanmış olanlar
Onlardır
Özledim seni,
Özlem bir anlama büründü…
