EdebiyatŞiir

Bahar Akşamı

Hasret çeken hislerle

Yandım maziye

Düştü elime gözyaşım

Bir alev halinde.

Yarınlar

Rengi solmuş bir gül gibi

Unutuldun artık zamanın çehresinde

Gitmek de mesele,

Gitmemek de.

Düşmemek için umutsuzluğa

Sımsıkı sarıl umuda

Çünkü

Gecenin sabahı yırtan karanlığı

Yollar insanı uyanılmaz bir uykuya.

Uzak bir şehrin sokaklarında

Bakışlarının sesini duymak için

Geldim sana

Sevgi topladım

Beni kokusuyla aldatan

Bahar akşamlarına.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu