Böyle bir havada öğrenmiştim sevmeyi.
Göç edememiş kuşların
Kışın yersizce açan güneşin ışığında
Cıvıldadığı bir gündü.
Sıcaktı aslında
Camdan güneşi görüp aldanmayayım diye
Montumu giymiştim lakin
Bu da pek bir yersizdi.
Böyle bir havada sevmiştim.
Bunca şey yersiz değilmiş gibi
Üstüne üstlüktü yani
Şu evin pergolasında izledim aynı gece yıldızları.
Fakat senin heyecanına cevap olamadı sakinliğim
Tekdüzelikleri devirircesine hislerinde
Bir fark aramadım
Yine yersizdi sanılarım.
Aylardan Ocak değildi ama…
Böyle bir havada yanılmıştım yine
Ve o günü anımsadım.
Ilık rüzgar okşarken tenini
Ben o anı yaşamadım
Ve şimdi o kadar anlamsız ki tüm bunlar.
Ben yine o pergolanın altında
Bu sefer tek başımayım elimde bir sigarayla.
Zihnimdeki resmi yıldızların
Çehrenin o gece
Gözlerinin
Ve derinliği sözlerinin
Öylesine kifayetsiz
Öylesine silik ki…
Bu anlamsızlık yiyip bitirirken fikrimi
Yine ılık bir rüzgar esti
Belki bundandır tüm yersiz sanrılarım.
