İçimde taşıdığım duygular
İter beni zamanın hırçınlığına
Sana kavuşmak için bile olsa
Uzanırım ben
Gecenin karanlığına.
Kalbime doğdun bir kere
Unutturdun acılarımı
Övgüne de mazhar olmak var ya
Yad ettirir bana
Eski günleri, eşsiz hatıraları.
Işığı sensin bu dünyanın
Kalbi sensin bu amansız seslenişin,
Rüyası sensin bu minnettar duruşun
Aşkı sensin bütün bu zamanın.
Hafızamda yankı buluyorsun
Borçluyum çünkü sana
Yaşadığımız her an,
Her güzel gün için.
İstersen,
Açayım bu kalbi
Haykırayım acılarımı
Hissederim her zaman yüreğimde
Issız şarkılarımı,
Sessiz hıçkırıklarımı.
Doğmuştu derinden içimde
Gönlümde kalan akislerim
Sabrı kalmamıştı artık
Mesafelerin, bekleyişlerin.
Mavi bir göğün
Yıldızları gibiydik o zaman
Yaşardık her hatırayı
Kalbimizin derinliğinde.
Sonu görünmez
Bilinmeyen eşiğinde
Çok şükür der gibi
Karanlıkların gölgesinde.
Başımda dönüyor gibisin
Anlamıyorum
Neyin gerçek,
Neyin belirsiz olduğunu
Ama kaybetmedim özlemimi
Arada bir karıştırıyorum ortalığı
Ancak böyle bastırıyorum
Acılarımı, artçı sarsıntılarımı.
