Kimi sevdiysem içimde kaldı.
Kime gittiysem uzak kaldı.
Hüznüm yüzümde esaret kaldı.
İçimde güz külleri.
Bir gün sırra kadem bastı.
Sanki ruhumu çarmıha astı.
Bilmem ki bu gidiş neyin kastı.
İçimde intihar külleri.
Bir vaveyla kopardı giderken.
Bir kuru dal gibi kırılırken,
Ah etmedim o giderken.
İçimde mayın külleri.
Savruldum, ağladım, yenildim.
Hep sustum, hep kenara çekildim.
Şimdi kör bir bıçak gibi bilendim.
İçimde isyan külleri.
Aşkı derin,acısı derin,sevgisi derin,saygısı derin. İliklere kadar acı, hüzün, sevilme ihtiyacı,gidişin verdiği üzüntü. Hepsi bu kadar mükemmel anlatılırdı.