Ardından çok bekledim seni
Sordum seni her yaşama, her duyguya
Yüce dağlara seslenmek ister gibi.
Tükenirdi enginliğimin
Yüreğimin çırpınışında.
Günün başı umuttur
Sonu her zaman hüzün.
Gerçekleşecek olan tek şey
Sabırla bekleyebilecek gücün.
İnledi yalnızlığında uzun zaman kalbim
Yıkıldı yokluğunda bekleyişim, ferasetim.
Dinle bu kalbi, hisset acılarımı
Dünyamın karanlığında ol ışığım
Ve yaşama sevincim.
Yaşamaktır hissetmek
Yanında olmasa da.
Direnmek gerekir zorluklara.
Hatırlamaktır tebessüm
Bir bakışın, bir anın kıymetini
Kalbinde ıssız köşelerde yaşayanlara.
Sevdam!
Karanlığımın ışığısın,
Yorgun direnişimin anlamlı haykırışısın.
Tebessümümün faziletisin
Gülsün, gül kokumsun.
Sürüklendim neşeyle dolan gözlerine
Belli etmezdim sevgimin derinliğini.
Her gün yitirdim yaşamımı
Ve yeniden doğdum
Kaderimin ufkunda, hüznün iradesinde.
Duymadığım gün sesini
Yaşanmamış saydım her günümü.
Görmediğim zaman yüzünü
Benzemezdi doğan güneş senin ışıltına .
Ben zaten tutsaktım
Hasret kaldığım yüzüne
Engin bir duruşa bürünen
Karakterine ve mahcubiyetine.
Misafir olmak istiyorum kalbine
Bilsen seni ne kadar özlediğimi
İzin verirsin o zaman
Hayallerine yolculuk yapmama.
Durdururum zamanı yüreğimde
Düşünürüm tam o sırada
Sesini, gülüşünü
Ve paha biçilmez halet-i ruhiyyeni.
Kullandığınız görsel ile şiirin uyumu müthiş çok beğendim…