Sevdi mi birini insan
Kalbine alır onu.
Yüreğinde bir ferahlama
Bedeninde bir hafifleme vuku bulur.
Sanki nefes alır ama bu başkadır.
Daha öncekiler nefes değil de solukmuş meğerse
Nefes her hücresine nüfuz eder, geçtiği her yeri temizler
Her köşe başını aydınlatır.
Müstesna bir armoni duyar kulakların
Aman Allah’ım o da ne?
Dans mı ediyorum ben?
Ayaklarım sanki benim değil.
Ya ellerim? hiç bu kadar zarif görmemiştim onları
Sevdaya değdi ya bir kere ondan heralde…
Dokunduğun her şeyi güzelleştirir misin sen hep böyle?
Sen geldikten sonra ben biraz kendime yabancılaştım da…
Gözümü kapatıyorum içinde senin olduğun rüyaları görmekten uyuyamıyorum artık
Kulaklarımı tıkıyorum.
Gülüşünü ilk gördüğümdeki gibi kalbimin sana koşmak için duvarlarımı yumruklayışını duyuyorum.
Kadife bir gül kokluyorum oysaki!
Ama neden ? Neden senin kokunu duyuyorum?
Dokunduğum her şey tenini hatırlatıyor bana.
Gördüğüm her renk ise gözlerini
Sevmekten başka hiçbir şey düşünemiyorum.
Sen ne yaptın bana?
Sanırım geceden kaldım. senden öncesini hatırlamıyorum hiç!
Günahlarım, cezalarım? Yoook olamaz, onları da mı yok ettin?
Sanırım seni kalbime sığdırabilmek için hepsini yaktım.
Çünkü senin olduğun yere yakışmazlar, yakışamazlar.
Kötülüğün el sürmediği bekaretini koru istiyorum
Sen hep öyle ‘tahir’ kal.. ben vazgeçerim geçmişimden ,kendimden.
Ama nasıl olabilir bu?
Sana bu kadar yakınken nasıl bu denli uzak kalabilirim?
Bakmaya doyamazken nasıl dokunabilirim?
Bundan işte, bundan
Ben seni hep uzaktan severim…
Ya şu an çok duygusalım ya da yazınız duygularımı harekete geçirdi.
Teşekkürler