EdebiyatŞiir

Yalnız Fesaret

Yalnızım.

Vurma yüzüme hatalarımı

Değilim ki kusursuz.

Su misali akıyor ya zaman

Geçer her şey elbet.

Belki giderim uzaklara,

İçimdeki telaş ve özlem hafifler .

Gecenin bir yarısı düşerim

Çoktandır gitmek istediğim yollara.

Hani beraber çıkacaktık gurbete?

Neden tek başına gittin?

Neden arayıp sormadın?

Alışırdım ben

Seni sonsuza dek bekleyebilecek güce.

Kalbim kırılsa da

Yaralarım kabuk bağlardı.

Hiç geçmeyecek sandığımız,

Uyuyamadığımız gecelerin

Geride bıraktığı pişmanlıkta.

Yorgunum,

Bekliyorum.

Belki vaktinde olacak her şey

Ama bazen yetmiyor sabretmek

Yetmiyor.

Kadere rağmen gayrete sürüklenmek.

Bekleyişin acısı

Dağlar yüreğini insanın.

Öyle bir an gelir ki

Bir kere giden

Bir daha dönmez .

Bizi birbirimizden uzaklaştıran

Mesafelerin uzaklığı, zamanın sessizliği.

Tekrar uyuyup kalkmak isterim.

Hayat sandığım meşgalede

Çırpınarak kaybolmak isterim.

Hırçın ve dalgın dalgaların eriştiği limanlara

Kalbimin taşıdığı ıssız mahkumiyete.

Geçip gidiyor gençliğim

Darmadağın olmuş emeklerim

Dünya küsmüş bana zaten

Yüz üstü bırakılmışım.

Toplayayım eşyamı, acele gideyim.

Yoruldum artık

Sabahı beklemeyi , günün doğuşunu izlemeyi.

Tahammülüm kalmamıştır

Güzel kapıların açılmasına sabretmeyi.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu