Görme ümidim varsa seni
Katlanırım yokluğuna bekleyişin
Ama yoksa hiç o ihtimal
Dar gelir kalbime mahzun özlemim.
Kaderdir tayin eden yolumuzu
Aldırmaksızın geleceğe ilerleyen
Varsa yoksa geçmişimiz, kederimiz
Değil midir?
Bizi bu kadar buhranlı yola sürükleyen.
Aldığım nefes özlemimdir
Taşıdığım iradem sabrımdır
Nefesimin kesileceği an
Kalbimde duyduğum acı
Geçmişimdir, yorgun bekleyişimdir.
Bir yudumluk özleminde boğulacak gibiyim
Kavruluyorum yüreğimin
Saf ve temiz hayallerinde
Ama yanımda olmayınca sen
Sensiz hayallere direnemeyecek gibiyim.
Nice lisan bilsem dahi
Üşüyeceğim titreyen alevlerin gölgesinde
Hissiyatı tercüme edemeyeceğim belki de
Ne kadar acı geçmişimle yüzleşsem bile.
Sana duyduğum sevgi
Sürükler beni buhranlara
Sesinle güne başlamak da olsa
İsterim kaybolmak gecenin karanlığına.
Karadeniz gibiyim
Bazen gözü kara ve coşkun
Bazen de
İçi yıpranmış ve suskun.
Kaybolmuş gibiyim
Hissediyorum yüreğimde ıssız bir maneviyat
Hak etti mi bütün bunları?
Çaresizliğimin eşiğinde
Bağlarını koparmış bir fikriyat.
Bilmiyorum
Tek isteğim
Huzurla yaşanan bir gelecek
Belki onsuz, belki birlikte
Bu bile çoksa bana
Yaşayayım tüm karanlıkları yorgun bedenimde.
