
Ay bölündü şimdi bin bir parça viraneye.
Kalmadı tek bir ışık zifiri karanlıktan geriye.
Dağıldı bir bir ırak oldu semenderiyle.
Beyhude bir ömür arttı sadece divaneye.
Nâmümkün artık manasızca yaşamak,
Tamamlamak gerek onu ilticasıyla anlamak.
Bîçare kalışı sayesinden de belli,
Olmadı bir kez bile içinden teselli.
Yadından çıkardı artık her şeyi,
Kalmadı hafızasında ebedi güzelliği.
Sonsuz ikram sahibiydi geldiği,
Bilemedi hiçbir zaman durgun gerçeği.
Vakitler çoğaldı ama dönemedi,
Bir daha geri.
Bulamadı sonra kaybettiği izleri.
İndirdi şimdi bütün yelkenleri,
Seyredip durdu hayali mâhpeykeri.
Birkaç saniye kaldı sinesinde,
Tutacaktı onu gitmesin diye.
Açarken tam yorgun kirpikleri,
Kayboldu birden mahpeykeri.
Tutamadı yine bir gerçeği!
Kaleminize sağlık, çok güzel olmuş.
Her zamanki gibi mükemmel bir şiir olmuş elinize sağlık Habibe hanım 🙂
Teşekkürler:)
Çok etkileyici 👍
Her zaman bir adım ileriye gidiyorsunuz ve ben bu gidişata bayılıyorum. Kaleminize sağlık.🌸
Her geçen gün daha çok etkiliyor kaleminiz beni.Harikasınız, başarılarınızın devamını diliyorum.
Yine pek çok kez okuyup her defasında farklı manalar çıkardığım güzel bir şiir yazmışsın. Başarıların daim olsun.
Teşekkür ederim:)
Şiirlerinin altındaki anlamı ve yazış tarzını çok beğeniyorum.. Başarılarr👏👏😘