Şiir
VE SEN
O küçük kırılgan kalbimi yeniden yeniden kıran nefesim,
Duygularımı bastıra bastıra kül olmuştu.
Güneşin yanındaki mum ışığı gibi tükenmeyi göze almışken,
Evet,
Sevmem hataydı, fakat bunu bile bile sevdim seni
Ölümünü bekleyen hasta gibi bekliyorum,
Peki beni öldürecek olan kimdi? Ben mi? Sen mi?
Ya da aşk mı? Gurur mu?
Her şeyde sen varsın.
Ve ben,
Ay ışığında,
Sensiz bir gecede,
Yıldızlara bakıyorum
Neden mi?
Belki sende bakıyorsundur diye,
Ve yine ben yaşarken ölüyorum…
Sen bunu bilmiyorsun…
Ben tek bir şey biliyorum:
Senin içimde bir boşluk olduğunu, öyle ki içimde asla bitmeyeceğini