Mazot, yağ ve egzoz kokusu
İçinde geçmiş çocukluğum.
Ciğerlerimde oksijenden çok,
Karbonmonoksit dolu.
Sen güzelim;
Güzel sevgilim Nebahat’ım,
Sen bu paslı hayata verilmiş
Gelinciktin.
Tutamadım,
Kirlenme istedim Nebahat.
Tırcılar mahallesinde,
Amik’in ortasında
Yani sevgilim
Tam tepedeyken güneş.
Ve kasıp kavururken,
Jilet gibi asfaltı,
Biz tarlalar içinde
Buğdayların arasında koştuk.
Sen kırmızılar içinde bir gelincik,
Ben yağlı elleriyle
Ağzı, yüzü toz toprak içinde,
Yüreği göğsüne sığmaz bir çocuktum.
Hiç büyümedim.
